Aþk, yokluða tökezlediðinde kendine özge bir zemin bulur düþecek Oradaki baþkalaþým seni yalnýzlýða götürmüþse eðer, Aðlamayý da becerirsin bir baþýna kalýnca Sonuçta yetiþkinler ayný üslupla seslenmiyor mu her çocuða? “Ufaklýk” diye bildikleri, hani, yalnýzlýða yakýþan o alaycý tavýr Çoðunluðun yok saydýðý cüzi fedakârlýða inat Biz yine ayaktayýz Biz yine burada ve biz yine yan yanayýz
Kandýrdým hepinizi Öyle bir labirentte yürüyorduk ki Dümdüz bir yol ve yemyeþildi gökyüzü Zan dünyasýnda yok olurken bu þiir Hiç þüphe çekmiyorduk kaybolurken el ele
Zira biliyorsunuz iþte; Kandýrdým hepinizi
Mürsel Ferhat SAÐLAM
Yazarý ve duyurularý takip etmek için linke týklayýn lütfen: /mursel.saglam
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşk-ı zan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.