Uzat bana ellerini..

dertler çöker akþamýn sarhoþluðunda içime
gurbet türküleri dudaklarýmda
sýzým sýzým sol yaným
yalnýzlýðýmýn limanýnda düþlerdeyim
kimsem yok ki senden baþka yürekte
avuntularým bohçama sakladýðým sevdalarýnda
hayat bulur sen olan bu beden..


ne zormuþ yaban ayazlarýnda kalmak
ben ülkem’in en zalim kýþlarýna razýyým
yeter ki baðrýna bir düþebileyim
birde senin yanýbaþýnda
nefesler alayým ey sevdiðim yar..

hani derler ya!
’karnýnýn doyduðu yer vatanýn’ diye
yok be gülüm yok,öyle deðilmiþ
ben hiç maddeyi düþünmedim ki
manada kendimi ararken... ama,
kör olasý kaderin esinti rüzgarlarýnda düþtüm
özüme yabancý,her þeyime uzak diyarlara
hangi vicdan vatanýndan keyfiyen uzak kalýr ki!
hangi seven yürek sevdasýna acýlar çektirir ki!..

mutlu insanlar arasýnda bir ben mutsuzum
gülen yüzüm,coþan yüreðim küskünlerde
gurbet türküleri dinledikce
yaralarým derinleþir be gülüm
zivanasý çýkmýþ hayatýn içinde kaybolurken
düþler bahçesinde seni ve ülkemi görürüm
Görürüm de; lakin
kanadý kýrýlmýþ okyanus martýsýyým ben
uçamam sevdiklerimin baðrýna
yanarým, eririm gün be gün sevdiðim..

ne olur uzat bana ellerini
al beni gurbet cehenneminden..
mutlu olayým ülkemin mis kokan topraklarýnda
ve sen kokan bahçelerinde...


Sosyal Medyada Paylaşın: