senin yaþýndaydým babam öldüðünde, annenle yapayalnýz kalmýþtýk hüzün þehrinde ve kaç gözyaþýmýz düþtü geceye... kimseye olmazdý zararýmýz, hastalandýðým gecelerde yanardý ýþýðýmýz. bilmem hangi mahlukatlara dokundu ki ateþimiz? babasýzlýk zor þey, adamsýzlýk da. olmasýný istemezdik ama, çok gördüler ana-oðula. kabullendim annemin yataðýnda bir adamý, büyüdükçe öðrendim hayatý. ilkin istemedin gelmeni, doðduðun gün tuttum ellerini. ve sevdim...
hoþgeldin kardeþim!
06.11.2007 bilal gülçiçek
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilalgülçiçek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.