özlem kalemi sardýkça
rüzgarý omuzlarýma alýp
Þems"in kuþ tüyü ýþýklarýn altýnda
Marmara’nýn maviliðine akýyorum
bir cümle
iki cümle yetmiyor cancaðýzým
dur gitme
akþam kýzýllýðýnýn peþinden
beni bekle yâr…
içimde bir kýz çocuðu üþüyor.
bir türlü biçemediðim hasret ekinleri
senin her güzergahýnda bir an’ý býrakýyorum,
yeþeriyor kýr çiçekleriyle
hicrana miras býrakýyorum
kara yaþmaðýný
sana düþüyorum ben miktarý
özlüyorum seni.
özledikçe yargýsýz infazlarda senli cümlelerim
beraat et beni yüreðimi cancaðýzým.
sorgusuz
sualsiz kabul et beni gönül evine
düþüyorum.
düþmeden yüreðine düþür beni
bakýþlarýnda avut
sonra da maviliðe boya
Seni düþündükçe,
Sana akan her harfimi büküyorum
bir heybeye sýðdýrmaya çalýþýyorum
adýný zikreden sözcüklerimi
unutmuþtum
küçük bir bedene sýðrýdýrýlmýþ
koca bir yüreðimdeki ayak izlerini
Ben ki,
kendime aciz bir cümleydim senden önce.
kuyularda bir karanlýk
tarih sayfalarýnda susturulmuþ kýrmýzý
ama
sen geldin Azrail’in sütbeyazlýðýndan önce.
cehenneme kapatýlmýþ kapýlarýn
aydýnlýðýna býraktýn yüzünü
solmaya ramak kalmýþ güllerimi “ can “
kurumaya yüz tutmuþ yapraklarýma “ hayat “ oldun
uzun bir yol alýyor senli cümlelerim
eskimiþ þarkýlarý demleniyor yüreðim
ruhumdan ayak izlerini silmedikçe
sana yürüyorum…
susadýkça Marmara’nýn tuzlu dudaðýnda,
senin gözlerinden geçiyorum düþlere.
gordion
16/03/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.