Yalnýzca senin için, yazdýðýmý sandýðýn Bu son þiirimi de, haydi ’oku’ bakalým. Her satýrý, her harfi ’benim’ diye umduðun Bu þiirin adýný, istersen ’sen’ takalým.
Oysa hiç biri sana, deðildi yazdýðýmýn Her i mgesi ’ben’ idim kaðýda çizdiðimin Bilmem farkýnda mýsýn, sana çok kýzdýðýmýn? Senin olan þiiri, gel birlikte yakalým.
Benim tek gerçeðim var, sen bunu anlamadýn ’Gizli öznem’ deðilsin, desem de týnlamadýn Ne yaptým ne ettimse, sen beni dinlemedin Madem anlaman için, göðe pankart çakalým.
Kalbimdeki hoþgörü, giderek zedelendi Onun yerine öfke, yeniden tazelendi Aramýzdaki dostluk ’rahmet olsun’ ölendi Saçma sapan oyundan, lütfen artýk çýkalým.
Git Mýsýr’a Sultan ol, ama benden uzak dur Ne ben seni kýrayým, ne de gel sen beni kýr Gelin çiçeðim derki; ’gönlünü kaplamýþ kir’ ’Taþý gediðe koyup’, biraz kulak bükelim...
ASÝYE ALEV AKBOÐA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gelincik55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.