Bilmiyorum nereden, nasýl baþlasam söze? Sevgilim yýkýlýrým, sen beni unutursan. Çýraya bir kav çaksan, hemen dönüþür köze Aþkýnla yakýlýrým, sen beni unutursan.
Dolaþýrken sahilde, dinle dalga sesini Bak neler söyler sana, bilirsen duymasýný Çekip alma önümden, sunduðun aþk tasýný Çarmýha çakýlýrým, sen beni unutursan.
Seninle bir yastýða, baþ koymak tüm niyetim Sen sað iken dünyada, býrakma beni yetim Susuz bir çiçek gibi soldurma benzim, betim Dalýmdan dökülürüm, sen beni unutursan.
Hep gece yarýsýnda, saat sen diye vursa Her ne kadar sensizlik, içimi çekip bursa Eðer ki yüreðinde, baþka birisi varsa Aradan çekilirim, sen beni unutursan.
Sen güneþ gibi yakan, kasýp kavuran sevdam Sen ey maðrur bakýþlý, sen dik duruþlu adam N’olur cezamý kesip, üstüne yazma idam Topraða sokulurum, sen beni unutursan...
ASÝYE ALEV AKBOÐA
yorumuyla þiirime güç veren deðerli arkadaþým, Meryem Maman (Nene Hatun) hanýmefendiye çok teþekkür ediyorum. saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gelincik55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.