Minnoþum artýk büyümüþ, kabuðuna sýðmýyor,
Evin köþe bucaðýnda sanki fýrtýna olmuþ esiyor,
Onu yönlendirmek için ben oyunlar kuruyorum,
Ben av oluyorum o avcý, onunla oynuyorum...
Kediler avcýdýr, evin içi onlara az gelecektir,
Dýþarýya býraksam hayatýný sürdüremeyecektir,
Baþýndan almamak gerekir, ne durumda olsalar,
Dýþarýda kalmalarý gerekir, hasta da olsalar...
Onu sýkmamak için çocukluðuma döndüm,
Ben av oldum o avcý, týrmýklarýndan korundum,
Aksi halde týrnaklarýný ve diþlerini geçiriyor,
Ona býraksam ellerimi kevgire çeviriyor...
Minnoþum artýk büyümüþ, fýrtýna gibi esiyor,
Bütün kapýlarý kapattým, evin içi ona yetmiyor,
Bahçede durabilse oraya çýkartacaðým, oynasýn,
Caný sýkýldýðýnda dönüp tekrar evine gelsin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.