Kedilerden birinin beþ tane yavrusu olmuþtu,
Sanki hepsi tüysüz birer fare yavrusuydu,
Ýçlerinden biri dayanamamýþ, ölüp gitmiþti,
Dört tanesi annelerinin yanýndaydý, diriydi…
Günde birkaç kez gidip kontrol ediyordum,
Sütünün gelmesi için anneyi de besliyordum,
Anne memnundu, yiyip içip yan geliyordu,
Yavrular hala fare yavrusu gibi gözüküyordu…
Yavrularý býrakmýþtým, önemli olan anneydi,
O saðlýklý olursa yavrularýný besleyebilirdi,
Nedense son zamanlarda ortalýkta deðildi,
Onu gördüðümde çöp kutusunun içindeydi…
Sonunda gidip bahçedeki yavrulara baktým,
Anne yokken durumlarýný anlamaya çalýþtým,
Bulunduklarý kutunun içinden ses gelmiyordu,
Baktýðýmda hiçbirisi orada gözükmüyordu…
Yavrulara ne olduðunu hala anlayamýyorum,
Annelerinin durumunu hala anlayamýyorum,
Hayvan da olsa bazýlarý annelikten nasipsiz,
Ýnsan da olsa bazýlarý hayvanlardan farksýz…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.