oysa ne de þýk duruyordu hayat. yaþ henüz yirmi üç. gülüþünde gamzeler yeþertirdi bir kadýn. þimdiki aklý yok. aklý yok ki o vakit. aðlamadan yaþýyor, yaþama henüz alýþýyordu. derken kimi sevdiyse o vakit, sevdi. ve baþladý hikâye. takýp parmaðýna altýndan bir kelepçe, hikâyenin içine çekildi sessiz ve sinsice.
alýþmaya çalýþtý alýþtýkça azaldý kaybettikçe masumiyeti günahkârlar içinde o da yerini aldý
takdir-i ilâhi dedi önce. boyun eðdi bir süre. sustu. bildiklerini, bilmediklerini sustu. azrail gelip boðazýna çökse de vakur sessizlikler yudumladý gecelerce. lâkin gün denizin üstünde yükselince, tüm sustuklarýný kustu.
kadýn uzun ve kýzýl saçlý gün geçtikçe anladý saçlarýndan yastýða bulaþan artýk kandý
âþk’ý da affetti, yaþadýklarýný da. göðsünden uçurduðu ve dönmeyen kýrlangýçlarý da. yine de aldý, cân bildi, sevdi. dedi yürektir o da. kâlb’dir taþýdýðý. etmez daha zûlüm. akar akar durulur. durmadýlar durulmadýlar. gider gibi yapýp yine yeniden kýyýlarýna dadandýlar.
kaldýrýp göðe baþýný þâhid tuttu Mevlâ’yý dedi hak mý niyâz mý? dedi çektiðim az mý? dedi rüsvâ olmadan isyân etme az dayan rüsvâ olan bellidir yedi düvel de bilir mesnetsiz bir sevinci döner durur emzirir
tanýmadýðý arsýzlýklar gözledi amma hayata tutunmayý tekrar tekrar denedi. içinde ölen çocuklarý kefene beledi. nâz’ýna sarýldý yaðmuru közledi. soluk benzine pembelikler serperken, avâzýnýn yettiðince inledi;
gelen bahara raðmen kuruyor bak dallarýn günâhlarýnýn ceremesi bu çýrpýndýkça boðazýna dolanýyor göbek baðýn ey zývanadan çýkmýþ sapkýn ruh! arýn!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muse Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.