KIR ÇİÇEĞİM

Hani dün aðlýyordun ya o aðacýn altýnda,
Gözyaþlarýn akýyordu yanaklarýndan
Süzülüp çenen altýnda,
Durup silmek istemiþtim gözlerindeki yaþý da,
Dokunma, der gibi bakmýþtýn da bana,
Geçip gitmiþtim.
Ýçimde hüzün hýçkýrýklarý dolu dolu,
Üç adým sonra durmuþtu ayaklarým,
Beton dubalara sarýlý gibi,
Ayrýlamamýþtým baþucundan.

Hani sessizce aðlarken sen,
Diz çöküp yalvarmýþtým aðlama diye sen,
Gene geçtim o aðacýn yanýndan,
Görünmeden sana.
Saçlarýnýn gölgesinden,
Çaktýrmadan baktým göz ucuyla,
Aðlamýyordun bu gün,
Gözlerinde bahar sýcaklýðý,
Dudaklarýnda sevda gülücüðü vardý.

Koþar gibiydin, küçük bir çocuk gibi
Kýr çiçekleri arasýnda,
Her ne kadar o aðacýn altýnda,
Sessizce otursan da,
Kaçmasýn diye neþen,
Seslenmeden yürüyüp geçtim.
Seni baþ baþa býrakýp mutlu duygularla,
Ýçimde senden yana bir sevinç,
Yürüdüm aðýr adýmlarla sen dalgýn
Ama mutlu düþlerde iken o aðacýn altýnda.

Sosyal Medyada Paylaşın: