Ve þimdi unutuyorum yalnýzlýðýmý Hiç görmediðin sevgim Ellerimde yeþil bir yaprak Kuruyup düþen topraða Hayatýmdý
Aydýnlýk bir yol Sana uzanan Üzerinde yürüyen Ürkek çocuk Yaþlanarak yorulan Avuçlarýmda hala Pamuk yanaklarýnýn eriyiþi Hangi sevgi akardý Denizlere Kim yarýþýrdý Özlem çayýrlarýnda Çiçeðimden kopan Bir dal yýldýz Boðulan bir hasret Göçen umutlarým
Unutuyorum seni, seni düþünerek Aylar önce yýrtýp attýðým resmin var baþucumda Taze ruhum çürümüþ bedenimin içinde Aðlamasam da yaþlar süzülüyor yanaklarýmdan Önüme bakýp ardýmý görüyorum Ve gülmemeye çalýþarak Seni unutmaya gidiyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
kahverengi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.