baharýn hükmünde bir pazartesi geçti seyyar oyuncakçý, tozlu yolundan gecekondunun. elde deðil, gözü daldý tahta atýyla oynayan esmer tenli çocuðun.
ýþýltýsýna doyamadan oyuncaklarýn boðazýna düðümlendi, istemeler. susmak öðretilmiþti ya, daha anne demeden. sustu, oyuncakçý köþeyi dönerken. bir damla yaþ, bir taze yaprak düþtü. eline aldý yine tahta atýný, dünya unuttu onu o da siliniveren oyuncakçýyý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sürgünce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.