Dumansýz yandýðým bu kaçýncý ateþ Bu kaçýncý yalvarýþ, yakarýþ Hep gidici mi olmalýydý gelenler Bu kaçýncý aldanýþým, kaçýncý batan güneþ… Hep seneler, Hep seneler aldattý beni bilirim Son gününe kara haberi sakladý Bu gün, yarýn diyerek Aylarca aylarca oyaladý… Dört mevsimi bire düþürürdü her defasýnda Her ay tomurcuklanýrdý çiçekler Þükrederdi el açýp Allah’a Yeþilin körpecik tonunda çiçekler. Oysa ardýmdan gelirmiþ Ardýmdan gelirmiþ ellerinde ayrýlýktan zincirler Gözlerine merhamet uðramamýþ Karanlýk gölgeler. Bilemezdim ki Bilemezdim ki gözlerimde pembeler Ellerimde, sýcaklýðýný tuttuðum eller Önceki yýl gibi Ellerimi býrakýp gidecekler. Ben yine bekleyiþlere gebe gecelere sarýlacak Batmaya mahkûm yeni güneþler doðmasýný bekleyeceðim Belki de bir gece, bir gece sessizce Nefessizce kalacaðým ama muhakkak Muhakkak beklerken öleceðim.
Turgut Uzdu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.