Pýnara karýþýr bülbülün sesi; Bir salkým söðüdün, suya busesi, Þahittir çýnarýn, koyu gölgesi; Yorgun her yolcuya can verir pýnar!
Nereden öðrenir bunca türküyü? Oluðunda yüzer birkaç kuþ tüyü! Sormadan anlatýr en hoþ öyküyü; Ne zaman uðrasam misafiri var!
Kim yapmýþ acaba burda pýnarý? Dost bilmiþ asýrlýk koca çýnarý! Çok zaman suyuna konar bir arý, Ýlk önce pýnara gelir ilkbahar.
Suyunu akýtýr zümrüt bir daðýn; Canýna can katar yemyeþil baðýn! Hiç yorgunluðu yok, geçmiþ bir çaðýn. Gerçek bir sebildir bu coþan pýnar. Süleyman ÜSTÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümit ışığı 2010 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.