Kar Hasret ve Ankara

Ankara’ya kar düþtü gönlüme hicran koru
Beyaz gecelerimde ak zambak elin güler
Beyazýn yüreðinde tutarken ben akkoru
Dilime dolanýyor sana dair türküler.


Tüm zaman çekimleri seni söyler bu gece
Bir ýþýk yansýmasý bir yürek burukluðu
Akar kar efsanesi tek sözcük bir tek hece
Kar beyazýn baðrýnda nazlý asil bir kuðu.


Bembeyaz ellerini içime dürüyorum
Ankara kýskanýyor bendeki bu son hâli
Týlsýmlý gecelere bir yýlký sürüyorum
Gecenin sinesinde arýyorum muhali.


Eriyor bakýþlarýn buz tutan hayalimde
Ýçimde beyaz yangýn Ankara esir kara
Isýnýrken ellerim yanaðýndaki imde
Sensiz öksüz bu þehir baþtan ayaða yara.


Yakýþýr Ankara’ya sen olursan eðer kar
Beyaz bir türkü söyler yere inen her tane
Ama nefesin yoksa yaðan kar bile naçar
Hüzün senden yadigar deðiþmeyen anane.


Ankara senle güzel sis pus içinde olsa
Sen doðsan güneþiyle yalbýrdar isi kiri
Ve çýksan caddelere þehre rayihan dolsa
Karla beraber sarsan sana susuz fakiri.
Ankara,09.30.2011 Ý.K



Sosyal Medyada Paylaşın: