yuvarlandým satýrlarýmda
dilim lâl oldu
vuslatýma can ver cancaðýzým
zifiri bir geceden sonra
düþ doðumlarýna vekil yüreðim
beyaz duvaklý kaðýda akýyor
özlem yanýðý harflerim
þubat ayazýna maruz kalan bir beden
kalemim;
Eminönü kýyýlarýna umut dalgalarý vuruyor.
Eros’un oku ben
bir o kadar hicranýn kara yaþmaðýný takýnýyorum.
sýyrýlmama ramak kala
gece karasý gözlerini esirgeme gözlerimden
hicrandan
dudaklarým çölleþmiþ.
bakýr rengi bulutlar Ýstanbul’umun yedi tepesinde
bakma öyle yar
durma..
ellerini ver
çiçeði yeni açmýþ erik aðacý dalý gibi uzan bana
topla umutlarýmý
hicranýn kara topraðýndan
ilmekledim yüreðimi düþlerime
karanlýklardayým
Þemsin ol gel cancaðýzým
hasretinden çatlýyor yüreðim..
çölleþmiþ dudaklarýma “vuslatla “ düþ...
yað üzerime sümbül kokulu bulutlarýnla.
kirpiklerim;
azýcýk olsa da ýslansýn bulutlarýnda.
lodos’um ol gel cancaðýzým
savur;
hicranýn siyah gölgelerini baðrý yanýk göðsümden.
sesini aç yüreðimin..
azýcýk kulak versen bile iþitirsin be yâr
duy yüreðimin kuruyan çýðlýklarýný.
sensizliðimin yürek feryatlarýna can ver .
dolmamýþ zamana inat
kalemim ol
nadasa býrakýlmýþ satýrlarýmda
dua dua savrul
iki dudaðýmdaki gizli dünyamda
Marmara’m
özlemden kavrulmuþ umman’ým.
Kýz kulesi,
varlýðýnla düþ susuzluðunda
yavan geliyor cancaðýzým
sensiz;
zamansýzlýðýn þövalyelerin esiri
dipsiz kuyularda açan gonca gülüm
sensiz;
yok kalemimin ateþbâzlýðý
kovuluyor imlalarým
beyaz duvaklarý kaðýtlarýmda
mürekkebimi çektim adreslerinden.
bavulu bile doldurmayan yekun hicrana doldurdum
düþlerim;
hep karanlýkta bölünüyor.
yol güzergâhým hiçlik iken
tut beni cancaðýzým
ölüm bile hayran kalsýn vuslata
Züleyha’nýn Yusuf’u sevdiði gibi sevdim seni cancaðýzým
gözümü karattým çoktan..
kapat hicranýn demir kapýlarýný
adýndan baþka hiçbir cümleyi almayan dudaklarýmýn hatrýna
yüreðine yasla ipsiz kuyularýma
Leyla gibi savurduðum dudaklarým
hicranýn susuz çöllerinde.....................
mavi düþlerim
Ýstanbul’um gülüm"ün hesapsýzca açan dikenlerinden sýyrýlsýn
Mâþuk"u vuslatý ver cancaðýzým
sahiplen adressiz satýrlarýma
boþa atýlan kuru karanfiller gibi yüreðim,
Mecnunluðunla savur
hicranýn þehrimden.
içimdeki kýrmýzý çocuðu
baba þefkatiyle al özlem yanýðý cümlelerimi..
kapýndayým be yâr
Kýyýlarýndayým.
yar diye yârlara atlýyorum
yarýmlýðýmý tamamla cancaðýzým
sürgüle Kapýlarýný aç teker teker
örtündüðüm umutlarýmý al usuldan
aman hicran duymasýn
dilime vurduðum kepenkleri çýkar yavaþça
þubat ayazýmý
nisan yaðmurlarýnýn bereketini çevir be yâr
kýyýlarým mavi sularýmla dolsun
rest çekecek hicranýn siyah þövalyeleri
tek bir adým atma geriye sevdicaðýzým
vuslat;
doðum sancýlý olsa da vakti saatlidir
Þems;
kuþ tüyü ýþýklarýyla odama gireken
karanlýk,
ölüme gebe
gordion(gülozkan)
10/03/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.