Yetmişini deviren var mı ?
yaðmurlu ve soðuk bir günü geride býrakýrken
bir an çok üþüdüðümü hissetim
pencereleri yine açýk unutmuþum meðer
bu aralar kayýt ve kalem ile ne zaman sarmaþ dolaþ olsak
mutlak ertesi günü yatakta geçiririm
bir koþuda pencereleri kapadým
perdeleri
halýlar ýslanmýþ pek fazla umursamadým
zaten kim neyi umursuyor ki artýk
geçen öyle pek sýk olmasada dýþarýya atmýþtým kendimi
kaldýrýma boylu boyunca uzanmýþ bir adam vardý altmýþ ile yetmiþ yaþlarý arasýnda
nabzýný yokladým
gözleri maaþ kuyruðunda öyle kala kalmýþ...
bir kaç kiþiyi saymasak öyle fazla kimse umursamamýþtý da bu olayý
oysa demin ne çok þeyimizi yitirdikte
hiç oralý bile olmadýk...
sonra gazetelerle örtüldü bedeni gözleri dahil
en çokta örtülen gazetenin üzerinde ki haber düþündürmüþtü beni
"mezarda emeklilik"
çünkü yöneticilerde biliyordu ki
altmýþýný veya yetmiþini devirmek hiçte kolay deðil bu þehirde
hele kirlilik yürürlüðe girmiþken...
kapý sesiyle irkildim birden
saate baktým yedi sabah yedi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.