AğLaDıM
Yüklendi üstüme dünyanýn yükü
Çok aðýr, altýndan kalkamýyorum
Ýçim kan aðlýyor gözde var korku
Aðladým göz yaþý dökemiyorum
Nefsime yenildi yazýk þu gönlüm
Boþ hefesle geçti kýsacýk ömrüm
Mihnetim þahsýma, feleðe tavrým
Çaðladým su gibi akamýyorum
Utanýrým müþkül olan halimden
Yere düþsem kimse tutmaz elimden
Kaderin ipliði, baðlý belimden
Düðledim kendimi açamýyorum
Usandým haftadan usandým aydan
Bir selam salsaydýn gittiðin köyden
Artýk zevk alamam düðünden toydan
Eðledim ben beni kaçamýyorum
Karaca’yým aþýk oldum güllere
Bülbül oldup kondum daldan dallara
Mecnun olup düþtüm susuz çöllere
Baðladým gurbet’e kopamýyorum.
Zikrettin Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zikrettin KARACA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.