GÜLDESTE
Daim mahzundur, aðlar bu gönlüm.
Seni görünce tek, susar güldeste.
Her hücremi sana, baðlar bu gönlüm.
Sensiz kalýnca kan kusar güldeste.
Nerde yoksun ki, her yerde sen varsýn.
Ýmanýma yemin olsun, tek yarsýn.
Güldestesin, tüm âleme ayarsýn.
Sensiz gönlüm ebed susar güldeste.
Ýçimdeki sevdasýn sen, yaþarsýn.
Gölgemden bile, sen hýzlý koþarsýn.
Deve raðmen, Kafdaðý’ný aþarsýn.
Gönlümü gönlüne sen sar güldeste.
Evet, bu gönlüm mutlu bu kafeste.
Bu yazdýklarým bir gün olur beste.
Hep sen varsýn, aldýðým her nefeste.
Bu dil lâldýr, pusar güldeste.
09.03.2011
Mustafa EROL
Antalya /Manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.