Varlıgının Yokluğunda

Sen varsýn,ben varým bu alemde,
Sen bana yýldýzlar kadar mýsýn.
Ben sana nefesin kadar yakýnken,
Ben var oluyorum sen varlýgýnda
Sen varsýn ama benim yokluðumda.
Ama nerdesin,kiminlesin bilemezken...
Ben ben... Anlamýma anlata katan sen..
Bir menekþe gibi boynum bükük benim..
Ve senin yokluðunda taþ arasýna gizlenmiþim...
Ve sen yalçýn kayada açan bir çiceksin.
Mis kokulu,sevgi kokulu...
Ama sana eriþemediðim.,
Biliyorum varsýn sen bu sevda da neden yoksun bilmiyorum...
Senin kokunu rüzgarlardan alýyorum.
Ve hasret pýnarlarýndan su içiyorum..
Sen varsýn biliyorum. Sen varsýn..
Kaf dagýnda mý yasýyorsun yoksa?
Anka kuþu mu saklýyor seni..
Neden yoksun varlýðýnda...
Ve ben nehir kenarýnda bir kayada yetiþen,
Bir aðaçtým. Sýcaktý ama suya eriþemiyordum.
O su sendin be gülüm.. O su sensin.
Peki neden coþmuyorsun. Beni hasret ediyorsun..
Varlýðýnda yok ediyorsun beni.
Sosyal Medyada Paylaşın: