ŞİTA (SARSAR)

Ýnsaný birbirne katar dýþarýda sarsar,
Dem-be-dem yere düþer birer, birer karlar.

Tozu ve dumaný hercümerç etti bu duman,
Çekti elinden bütün umum bir elaman.

Çok bacalarý devirdi inatçý rüzgâr,
Sermestem olan kuþ durmaz eþini arar.

Kurudu yerlerde kalmadý bir rutubet,
Gitti þiddetin ile umumdan meserret.

Bir kuru topraktýr yerde elinden kalan,
Saða sola koþar yolun þaþýran duman.

Çýkarýr aðaçlar çýlgýnca birçok seda,
Hala karlar gökten teker, teker yaðmada.

Bu sedalar ki seslenir durmadan výz… Výz…
Yatýlan yataklarsa olduðundan ýssýz!

Hafif bir sis, kar inmede dest i semadan,
Bir ara baþladý kar yaðmaya durmadan.

Heyhat! Karlar bile þaþýrýyordu yolun,
Yerde eseri kalmadý taþýnan tozun.

O sarsar ki, girecek yer aratýyor,
Her türlü mahlûkatlar elinden aðlýyor.

Ana! Dýþta aðaçlar inliyor sarsardan,
O sarsar ki, ses veriyor kûhdaki kardan.

KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
LÜGATÇE:
ÞÝTA: Kýþ.
SARSAR: Pek þiddetli rüzgâr.
DEST Ý SEMA: Gökyüzünün eli. Gökyüzü.
KÛH: Dað.

Sosyal Medyada Paylaşın: