Bir eylül sancýsýyla hemhal olurken yine, Gündüzleri intizar gece sen’di yalnýzlýk. Her nefeste yüreðim kahrý solurken yine, Alevlenen ruhumda bir desendi yalnýzlýk…
Her sabah bir sýzýyý emanet edip bana, Her akþam mihmân oldu gönlümdeki bu hana, Ayrýlýk sancýsýný merhem etsem de cana, Anlamazdý halimden hep küsendi yalnýzlýk…
Çehre çehre dolaþtým söylediði her yeri, Tüketti yüreðimde aþkla ýþýyan feri, Ne zaman yeminimden dönmek istesem geri, Tuttu gönül baðýmdan hep direndi yalnýzlýk…
Zaman usta bir hýrsýz çalar ömür tasýmdan, Bülbül bile utanýr bu derûni yasýmdan, Bana bir kefen dikip ahüzar libasýndan, Ölmeden beni kabre indirendi yalnýzlýk…
Mutluluk benim için eskimiþ bir masaldý, Zehr-i aþk denen suçun hükmü hep bana kaldý, Ne zamanki bir yangýn beni koynuna aldý, Yüreðime kâh düþman kâh yarendi yalnýzlýk…
Dost bildiðim her suret þimdi bana yabancý, Heyhat! Artýk bu yerde ne yolcu var ne hancý, Her nefeste kalbimi doldururken bu sancý, Aklýmý hançerleyen bir neden’di yalnýzlýk.
Bir sabah gözlerimi maveraya açarken, Varlýðým yokluðumdan köþe bucak kaçarken, Tam tükendi bu acý kaçýp kurtuldum derken. Cesedime bürünen bir kefendi yalnýzlýk…
Dolarken Þehriyar’ýn cana verdiði süre, Sandým ki yalnýzlýðým düþüp daðýldý yere, Kanatlanýrken ruhum alev alev mahþere, Musallada bekleyen bir bedendi yalnýzlýk…
Yusuf MESCÝOÐLU 09.03.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
bahçıvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.