MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÝR
7 kişi
İRA

7 kişi


Soðuk ay ýþýðý altýnda,
çölde ilerliyordu 7 kiþi;
7 çýnar
yapraklarýný saça saça.
Kiminin böðrüne kadar sakalý var,
birinin de saçý kazýlý

Karanlýkta beyaz Ýtalyan takýmýyla
elinde vaktini çoktan doldurmuþlarýn
akan þarabý olan adamý istediler
Adalet ve
adalet için
Aðzý mübarek cephanelikti bu adamýn
cümle cümle bomba içinde

7 kiþi dibine kadar sokuldu,
Karþýsýnda 7 nefes
7 dimdik kýlýç
Ayaða kalktý aniden
Ve söze özgürlük diye baþladý
Sonra;
Bir…
Ýki…
Üç…
Beþ,altý, yedi
Tak tak tak!
Hepsi giden atalarý gibi teker teker
Yârin yanaðý el olunca sakallýyla dazlaða
Bir kadýn baðýrmaya baþladý gýrtlaktan
7 kere
ve 7si de 7 kat acýlý
Sahneye yaðmur düþtü
Düþen 7 kiþiyi alýp,
Alýp da akýp gitti
Geride tohumlarý kaldý yalnýz
bir de kumlarla karýþmýþ,
dökülmüþ yapraklarý

Yaðmurun yolundan
Bir ömür kadar geçti zaman
Çöl olan toprak, yine toprak
olamadý diye
Kül oldu yapraklar tamamen
Fakat umudu sarsýlmamýþ tohumlarýn
Kumlarýn altýnda sessiz, bekliyorlar
sessizliði bozmayýn
Bekliyorlar;
Bir gün çöl olan toprak, yine toprak
olsun diye
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.