KIŞIMIZ BİZİM

Kuþlar görmeden kýþýn üþüten sert yüzünü,
Düþürdüler içlere, bir ayrýlýk közünü.

Neþeli kuþlar gitti, güller apansýz soldu,
Bülbülün boynu bükük, her yer virane oldu.

Düzlüklere düþerken göklerin gözyaþlarý
Birdenbire aðardý, hep daðlarýn baþlarý.

Eynal yolunda tarlalar ilk güzden ekilmiþ,
Kimseler yok ortada, herkes eve çekilmiþ.

Ortalýðý yýkýyor rüzgâr, gözü dönmüþ,
Güneþ bile titriyor, ateþi çoktan sönmüþ.

Bir sobanýn üstünde, bin kestane kavrulur
Cam ardýnda, göklerden misafir kar savrulur.


Her bir tane haykýrýr: Vardýr, birdir Yaradan
Kalkýnca görürsün, ten denen perde aradan

Gider geliriz yer gök arasýnda her asýr
Bilin siz, iþimizde hiç eylemedik kusur

Kirlettiniz, güneþte paklandýk geldik yine
Meyletmek olmaz elbette fani yerde/kine

Karýn sükûnetinde içime huzur akýnca
Gördüm melek kanatlý karý camdan bakýnca


Aðaçlar, arabalar, adamlar bile kardan,
Güneþe bakamaz kar, görünce erir ardan.

Hisar etrafýndan göðe yükselirken duman,
Çömlekte kaynar fasulye, kokusu pek yaman.

Çevre yanýmýz kardan kalelerle çevrili,
Bu güzelin yanýnda tutulur insan dili

Güzel görenin güzel olurmuþ içi dýþý
Ýþte böyle Yunusi Simav’ýn kara kýþý


Yunus ÇETKÝN
Ocak 2011, Simav

Sosyal Medyada Paylaşın:

yunusi Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

*)(* Ey Sevgili *)(* GÖÇ ŞANLI ŞEHİDİM Nedir Derdin Yâr? *)(* Simav’ın Yazı DÖRT DÖRTLÜK CANANIM Hüzün Kaldı Geride KIŞIMIZ BİZİM Hesap Sorulur *)(*