Köyümün Kadınları

Ellerinde nasýr yüzlerinde ter
Ne derman kalmýþ dizlerinde
Ne gözlerinde fer
Gün çalmadan gecenin yorgun kapýsýný
Henüz ýsýnmamýþken uzandýklarý yer
Ninni gibi yayýlan ezan sesiyle
Yüreklerine kýzgýn bir telaþ
Çýð gibi düþer…

Bir hüzün yumaðýdýr köyümde hayat
Sevinçler sadece yýlda bir gelir
Ayraný ekþidir ekmeði bayat
Kadýnsan bin çeþit dert üstüne gelir.

Bu gün de tarlaya bir yolculuk var
Boþanýr uykudan bezgin bir hayat
Bir gönül ki yatak bile dar
Gün puslu gözlerini henüz silmeden
Bir yangýn düþer içine
Yeþeren her sevinci evine adar
Soba tutuþacak piþecek yemek
Serilecek ortaya bin türlü emek
Saðýlacak ineðe kadar…

Uyanan çocuklar onun eline bakar
Babalar uykunun kolunda dingin
Kasvetli kollarda þimþekler çakar
Gözler torba torba yürekler engin

Bir iþ bitmeden diðeri baþlar
Beden kýrk parçaya bölünür her gün
Hüzün demlendikçe neþe yavaþlar
Bir tarafta çapa öbür yanda öðün telaþý
Kaþlar çatýlýr yürek hýzlýca çarpar
Böyle bir keþmekeþe alýþýr hayat
Her gün yeni bir yük eklenir sýrta
Geçen her an çilenin gölüne akar

Kederle evlenmiþ koca bir ömür
Bin kahýr tokmaðý göðsüne vurur.
Teni kar beyazý gözleri mahmur
Çile yayýðýný sallar da durur

Gönül kapaklarý kilitli esir
Kendine ayýracak zaman fakiri
Bu çilekeþ tabloyu kuþatmaz nesir
Kurulu bir saat gibi akarken hayat
Ýç çekiþleri her gün ayyuka çýkan
Bu neslin gözyaþý yýllarda saklý
Mazideki mahzun günlerden devir
Her bir yöne açýk içe yasaklý
Yürek kýrk parçaya bölünmüþ kesir

Seneler tespihe dizilip durur
Kendini adamýþ hüzün yamaðý
Dalgalar direnen göðsüne vurur
Belirsiz matemler kaplar dimaðý

Televizyon geldi dönüþtü hayat
Köylerden þehire akýn var þimdi
Tarlalar bahçeler artýk çok rahat
Konforlu koltukta hanýmý evin
Nasýrlý ellerden eser yok bugün
Artýk ilkbaharda açýlýr sahne
Ne bir telaþ kalmýþ ne asýlan surat
Gözlere fer gelmiþ dizlere derman
Köyümü medeniyet kuþattý heyhat

Artýk akþamlarý telaþ bürüdü
Kumanda savaþýnda ipekten eller
Dizi sohbetleri aldý yürüdü
Telaþý süpürdü sahtekâr yeller

Çile biter yaþlar kurur yüreðe yýðýlýr keder
Gün dolanýr yýllar geçer ömrü el alýr gider

Mürsel GÜNDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın: