Dermansýz bir derde saldýn baþýmý
Artýk tutunacak dalým yok benim
Kýble bildim kirpiðini kaþýný
Baþka dönülecek yönüm yok benim.
Gönlümde salýnan bahar yelisin
Ýnleyen ruhumun titrek telisin
Kalbimde yeþermiþ þah güzelisin
Baþka koklayacak gülüm yok benim.
Ufkumda bin bulut gözlerimde sen
Güllere renk veren þafakla gelsen
Sensiz can çekiþen tenime deðsen
Baþka dokunacak kimsem yok benim
Senin sevgin beni yakmaya yeter
Cehennem narýna düþmekten beter
Bütün hücrelerim aþkýndan tüter
Baþka tutuþacak yerim yok benim.
Yar senin elinde divane oldum
Mutluluk umarken çileyle doldum.
Derdini çekmekten kül gibi soldum
Artýk dayanacak halim yok benim.
Hasretinden hazan gibi sarardým
Her düþen yapraða seni sorardým
Gündoðdu’yum bu gurbetten usandým
Artýk bekleyecek vaktim yok benim.
Mürsel GÜNDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.