Hangi kul inanýr ki,
Gözümden akan yaþlara?
Belki bir heves içinde olsa,
Umut dikersin taþlara.
Oysa deðiþmezdim balým o hevesi,
Baþkasýnýn vereceði bir ömür aþka,
Yýllarým seninle çürüse bile,
Görmez ki gözlerim bir sen daha...
Tamda Eylülün demlerinde,
kýsa günlerin yaþananlarý çok
su istese bedenim nafýz topraktan,
sen gelmeden ölesim yok...
Ellerim arýyor saçýnýn telini,
Koþ gel! yine benliðinle gel,
Her aþýk oðlana ziynet olma,
Yaðdýrma yaðmurunu, Gözümden aktý sel.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.