HÜZÜN KALDI YÜREĞİME BU AŞK'TAN

Hüzün kaldý yüreðime bu aþktan
Sevdiðine piþman ettin gönlümü
Meylini vermedin hep saldýn baþtan
Her gün bana hatýrlattýn ölümü


Ben yýllardýr bu hasrete alýþtým
Yokluðunda acýlarla yarýþtým
Çileyle yoðrulup dertle karýþtým
Ne tez soldurdun sen benim ömrümü

Ne olurdu sanki sende sevseydin
Bî-zar gönlüme umut verseydin
Nefes-nefes yüreðime girseydin
Gurbet ele çevirmezdim yönümü

Sonunda dediðin oldu be zalim
Ölüden farksýzdýr gurbette halim
Yaþamaya artýk yoktur mecalim
Sensiz bekliyorun her an ölümü

Sana sensizlikten öldü deseler
Hayatý zýndana döndü deseler
Kabrimden bir avuç toprak verseler
O katý yüreðin hiç üzülürmü

Seni seven bendim artýk yokum ben
Bensiz tek tebessüm edemezsin sen
Bedenim toprakta senin yüzünden
Gözünden bir damla yaþ süzülürmü

Aðlasan sýzlasan fayda edermi
Sonsuza gitti aþk geri dönermi
Bensiz artýk dünya sana gülermi
Yaktýn acýlarýn dinmez közünü


MEHMET ÖZTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: