Bütün sonralar bilinmezleri aydinlatiyordu, bir kac gercek olan ihtimal vardi. Gerisi soyuttu. Ekmegin ucuydu yoksulluk,Dokunurdu acliga, hepsi buguydu.
Bir dolmusun muavini Ateste ellerini isitiyordu, yerler islak ve camurluydu. istanbul dedikleri bu muydu? Kalabaliklari yariyordu öksüren sesler, egreti giyindirmisti cocuklarini anneler, Kalinca biyiklari vardi adamlarin, bilmem hepsi,namuslu muydu?
Bütün Sabahlar alnini günese vuruyordu, bir kac dua vardi ve gerisi yalniz umuttu. Ellerim cebimdeydi,güvertesindeydim bir kücük geminin. Boynumdan öpüyordu,rüzgar ve marti. Kapadim gözlerimi. istanbul dedikleri bu muydu ?
Ersoy Cav 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ersoycav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.