Kýzýlca kýyamet gibi rüzgârýn hýrsý
Uðultusu her saat büyüyor,
Korkular yuvalayýp gözbebeklerime.
Yüzüme çarpar soðukluðu
Sessizliðimi kýþkýrtýrcasýna.
Bi/linç altýnda,
Cesaret mevta oldu.
Yetemiyorum…
Kim çelme takýyor aklýma?
Göremiyorum…
Gölgemin peçesini çözdüm.
Bir siluet, acýnýn çerçevesinde
Dokundum içimin yýkýntýsýna
Hissedemiyorum…
Sýradanlýk kimliðimi buldum
Bir çiçeðin açýþýnda,
Kördüm!
Gözlerimi kamaþtýran güneþe.
Tenim yanarken üþüyordu ruhum
Nasýl soðumuþum.
Düþünceler morgunda.
Isýnamýyorum…
Hiçliðe bulanýr karýþýklýðým
Med-cezir týlsýmýnda.
Benden uzak, benden deli…
Kumsal ile dalga gibi,
Her kýyýya vuruþta çeker kendine.
Martý çýðlýðýnda kaybolsa da
Yalnýzlýk kokar nefesim.
Oltaya takýlmýþ balýk misali
Acýnýn girdabýnda çýrpýnýr düþlerim.
Kurtulamýyorum.
Acýlar görüldü!
Eceli geldi umutlarýn.
Belki boylu boyunca
Bir asfalt üstünde,
Belki de bir vicdan zelzelesinde…
Zoraki yaþamak rolünden býkmýþým.
Kalkamýyorum…
GÜLTEN TELLÝOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.