Bir gün giderim bu Ankara’dan Ardýmdan bir yaðmur yaðar. Ayak izlerimi bile bulamazsýn. Gözyaþlarýn karýþýr yaðmurlara, Aðlamak istersin aðlayamazsýn.
Sonra düþlerin dökülür Kýzýlay’a Yýldýzlar kayar geceleri. Bulvar boyunca ölür hayallerin. Gelmemi istersin belki dönerim; Ama dökülen düþlerini toplayamazsýn.
Zaman aþýmýna uðrar müebbet sevdan. Ellerimi tutarsýn belki sessizce. Bakarsýn nemli gözlerle yüzüme. Benim kirpiklerimi de ýslatýrsýn.; Ama nafile artýk yüreðimi tutamazsýn. Ankara,14.08.2007 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.