Devaminda hayatin

devaminda ne vardi hayatin,
kirli gömleklerini cikarip,
saga sola atan bir hayat
her yeri darmadagin etmis bir rüzgarmi,
devaminda sen vardin hayatin,

sirtini bir duvarin sogukluguna yaslamistin
bir gözünden akip gitmisti simsiyah boyalar,
gölgeleri uyandiriyordu bakislarin,
bir caddeden aceleyle gölgeler gecer gibiydi
bir sonraki sokakta ne vardi,
sen vardin,

yürüdükce bir parcan kopuyordu,
kumdan bir insandin.
rüzgara karsi duramazdin...
üzerine yesil ,
yem yesil bir örtü cektin,
bu dogal olmaliydi
sendeki yalnizligim.

devaminda ne vardi ölümün
eski sarkilari saga sola firlatan bir kadin...
ve tüy gibi hafif bir uyku...
ve tanriya kosan cocuklari zamanin...
al bizide yanina der gibi,
Anne bakislarin...


Ersoy Cav 2010
Sosyal Medyada Paylaşın: