Hazal yeli

Bir hazal yeligibi düþtün yüreðime
Bir buket gül gibi açtýn kalbimde
Elin kolun dilin öðlesine narinki
Dokunmak tan korkuyor ellerim

Bir elinde resmi gözlerinde hayali
Düþünüyorsun ardýnda býraktýðýný
Ne diline söz geçirebiliyorsun artýk
Nede gönlüne, dermansýz dert bu

Düþtünmü bir kere ne giden geri geliyor
Nede zaman çare oluyor dertlerine
Býrak üzülme onlar yerinde çok mutlu
Vereceðimiz bir can borcumuz var

Allah herþeyi biliyor görüyor duyuyor
Onun için sen yaþamana keyfine bak
Biliyorum çok acýsada yüreðin kalbin
Zamanla bitecek bedenindeki yaralar

Kula kul olmaktansa insangibi yaþa
Onurunu kaybetmeden unutmadan
Kendini kendinde kaybetmeden yaþa
Öylesine yaþa ki ibret alsýn tüm alem

Unutma sen içime düþen hazal yelisin
Sen söylemek isteyipte söyleyemediðim
Adýný koymak isteyipte koymadýðýmsýn
Sen gözlerimden süzülen gözyaþlarým

Sen yaz yaðmurlarý gibi dünyama düþen
Yüreðiyle kalbiyle fikirleriyle tertimiz birisin
Güvensiz bir dünyada güven tazeleyen
Ýçimde fýrtýnalar kopartan son hazal yelisin...

Sosyal Medyada Paylaşın: