kaybettim kendimi gözlerinin karanlýklarýnda býraktým kendimi baþýnýn üstündeki hýrçýn dalgalara sonra su oldum,damladým zarif dudaklarýna nefes oldum,girdim kanýna... ama ne çare;dönüþ yok bu seferden yüreðine mahkum edilmiþken.
Aygüzelim,gönülselim,sensiz tüm hayallerimi yýkar geçerim buket yapýp seneleri,toplayýp gökteki yýldýzlarý, çekip denizden yanýk yakamozlarý yüreðine serperim.
herþey seni anýmsatýyor bu aralar yanýnda olduðum gibi bir zamanlar sesini duyduðum gibi bir zamanlar yüzüme güldüðün gibi bir zamanlar... Sosyal Medyada Paylaşın:
mamik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.