kimseyi koyamadým yerine ... ayrý diyorum onun yeri , apayrý sevgisi ,þevkati,sadakati. Gelmez diyorum dünyaya senin gibisi gülen ,güldüren, sevdiren.. Yok diyorum benzeyeni ... haklýymýþým gelmezmiþ senin gibisi kýydýlar bana kýyamadýðýna, attýlar bi köþeye , vurdular yerden yere. Kýrdýlar bütün sevgi dallarýmý,açmaz oldu neþe tomurcuklarým . Dinmez oldu yaþlarým, gel kurtar beni bu dipsiz kuyudan. Karanlýk gibi çöktü hayatýma yoklugun , anladým ki kimse sen deðil ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazlı Nazife KABAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.