BİR SEVDADIR ALUCRA
Alucra, yiðidin harman yeridir
Ak ekmeði güzel, tuzu güzeldir
Hakk’a nazar kýlan gözün feridir
Koyunlarý güzel, kuzu güzeldir
Giresun ilinin çok uzaðýnda
Neler yetiþmez ki Ýrem baðýnda
Boran eksik olmaz yüce daðýnda
Yamaçlarý güzel, düzü güzeldir
Yaðmurlar yaðdýkça karýþýr çaya
Kýzlar düþlerini yýðar bohçaya
Yüzü gözü benzer güneþe, aya
Gamzeleri güzel, yüzü güzeldir
Sanki gök delinir, dereler çaðlar
Bir köþe baþýnda yetimler aðlar
Topraðý gülümser, bin verir baðlar
Ýlkbaharý güzel, yazý güzeldir
Giresun ilinden uzaða düþer
Sabýr kazanýnda metanet piþer
Hayra tebdil olur, buharlaþýr þer
Türküleri güzel, sazý güzeldir
Sevgi þerbetine, aþký bandýkça
Al sancak göklerde dalgalandýkça
Gönül huzur dolar onu andýkça
Bayraðýnda alý, bozu güzeldir
Süzüldükçe akar Mayýs Deresi
Bu cennet diyar da sorma neresi
Kanla sulanmýþtýr her bir karesi
Nasihati güzel, hazzý güzeldir
Kamýþlý sustukça konuþur taþlar
Kuytu manastýrda eðilir baþlar
Hakk’ýn huzurunda dökülür yaþlar
Hoþgörüsü güzel, özü güzeldir
Mevla’m her bir þeyi güzel yaratmýþ
Çirkin ne var ne yok, üstünden atmýþ
Alucra, daðlarýn koynunda yatmýþ
Ak gerdaný güzel, yüzü güzeldir
Buz gibi pýnardan, suyundan içtim
Hasat vakti geldi, ekini biçtim
Bir somun ekmeðe yurdumdan göçtüm
Hakk’ýn çoðu güzel, azý güzeldir
Endamýný görüp sevdana kandým
Gurbet elde seni her nefes andým
Hasret alev alev, narýnda yandým
Kocamýþý güzel, kýzý güzeldir
Gatmer, haþýl, ömeç sofrada aþýn
Yükselir semaya o maðrur baþýn
Bedeldir her þeye topraðýn, taþýn
Lahanasý güzel, pazý güzeldir
Bahar geldiðinde kuþlar ötüþür
Kýþýn ortasýnda daðda kar üþür
Baðlarýnda meyve, sebze yetiþir
Tavuklarý güzel, kazý güzeldir
Yeþile bürünür baharý, yazý
Nefesi dondurur gece ayazý
Minareden taþar yüce niyazý
Aþikârý güzel, gizi güzeldir
Hayran Kaplýcasý daðýtýr þifa
Alucralýlarda tükenmez vefa
Sonsuza dek sürsün doyumsuz sefa
Ak gömleði güzel, bezi güzeldir
Ýffet abidesi, güzel kýzlarý
Ýþveleri baþka, baþka nazlarý
Ýple çekmekteyim ben hep yazlarý
Tavýrlarý güzel, sözü güzeldir
Sözler tükense de tükenmezsin sen
Yandýkça tükenir ateþinde ten
Ne kaldý maziden bir sen, bir de ben
Yakýný da güzel, uzu güzeldir
Gönle sýðan sevgin sýðmaz heceye
Bir bedir olursun kara geceye
Sevdan yol gösterir, uðrar niceye
Ateþleri güzel, közü güzeldir
Uzak düþen canlar boynunu büktü
Yaþlanan çýnarlar yapraðýn döktü
Gurbette içime bir hüzün çöktü
Yaðan karý güzel, buzu güzeldir
Not: Bu þiir “Namelerde Alucra” konulu þiir yarýþmasýnda “Mansiyon Ödülü” kazanmýþtýr.
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.