Þimdilerde, Bedeninin kokusu iþlemiþ, yataðýmýzdayýz. Günü geldiðinde uyanmayacaðýz orada. Bizim için herþeyin sonu anlamýna gelecek Duran yüreðimizin sessizliði.
Yatýracaklar bizi toprakdan yataða Üzerimizde boy verecek türlü renkde çiçekler, Bedenimizi ýsýtan güneþe yüzlerini dönecekler. Biz ise izleyeceðiz karanlýk odamýzda Aþklarýný böceklerin.
Günün lacivert akþamýnda Sesini dinleyeceðiz baykuþlarýn. Aramýza engel toprakdan barikata Biraz olsun sitem edeceðiz Dokunmasýný beklerken ellerine ellerimin.
Nihayetinde yýllar sonra göreceðim seni Yeþerip filizlendiðinde bedenim, Ben yamacýný süsleyen sögüt aðacý Sen gölgemde uyuyan agustos böceði.
Gel kadýným,dolaþ dallarýmda Okþayarak yapraklarýmý sev beni, Günün akþamýnda in topraða köklerimle kucakladýðým odana..
Devrim Dokdere
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrim Dokdere Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.