BU ŞİİR'E MEFTUN'UM

Sesler kýsýk olsa da, sükûtlar arþa gider
Zaten anlaþýlsaydý, kelâmlar rücu eder

Hayat koyar gölgeyi, gölge baðrýmda söner
Hasret oyar sevdayý, sevda serseme döner

Geceler gelmez olur, gündüzler ay’a seyran
Âlem beni anlamaz, gönül bilene hayran

Kavrulur zor cümleler, kelimeler peþ peþe
Yanmaz hür ifadeler, düþseler de ateþe

Bi zar’ým avcýlýktan,hedef ýska geçmekte
Þahitleri var av’ýn, düþmedi sürünmekte

Nereye baksam ah’ýn,yankýlanýyor sesi
Çizgi çizgi efkâr’ým,dönüþ veda busesi

Bu þiir benim deðil, kafiyeler uyaksýz
Baþlama dedim daha, þiir olmaz ayaksýz

Fecr’e kadar uyudum, gafil’im biliyorum
Bu þiir’e meftun’um,okudum gidiyorum



Selim ADIM


Sosyal Medyada Paylaşın: