Gittin, Bir evlat terazisi asýlýydý boynunda Bir kefesinde belki ben Nasýl vazgeçerdin ki her birinden
Gittin, Karanlýða gömüldüm Haritalarým yakýldý Yönümü bilemedim Oysa daha dün buradaydý kutup yýldýzým Nasýl kayboldu birden Onu da mý aldýn giderken
Gittin, Tüm kenti hatýralarýn kapladý Çýkmadým Çýkamadým Kapattým kendimi kendi hapsime Hangi sokaðý yürüsem Uzak diyarlar doluyor içime Unutmak istiyorum bu kentin her yerini
Gittin, Kör oldum ardýndan Þimdi bir þiir baðlýyorum El yordamýyla oltamýn ucuna Marmara’yý aþýp Kýyýlarýna vurur belki de
Biliyorum Gittin
Ben bittim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Akdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.