Gelmeyen Bahara Dargınım

Yüreðim füsunkâr ruhum azapta
Ezansýz sabahlar kadar sarhoþum.
Güne hasret çeken yorgun mehtapta
Seheri bekleyen bir göçmen kuþum.

Gönlüm kelepçeli alnýmda kahýr
Kanadým kýrýlmýþ uçamýyorum.
Baharý beklerken buz tutmuþ þehir
Bu büyük zindandan kaçamýyorum.

Aklým yangýn yeri gözlerimde yar
Yollar hiç bitmiyor bu caddelerde.
Yalnýzca içimde bin basamak var
Týrmanmak kadermiþ merdivenlerde

Hüzün örmüþ beni dört yaným kafes
Zincire vurulmuþ kalbimin sesi
Acýnýn tasviri çýkan her nefes
Ruhumu resmeder her bir katresi.

Daðýlsýn bulutlar ufkum durulsun
Ölü bir topraktan daha yorgunum
Demir atmýþ hüzün aþka kurulsun
Gelmeyen bahara artýk dargýným

Ruhum ýþýk ister topraðým yaðmur
Vakitli vakitsiz seni özlerim
Somun olmak ister yoðrulmuþ hamur
Vuslat aný yakýn bahar gözlerim.

Mürsel GÜNDOÐDU

Sosyal Medyada Paylaşın:

MürselGündoğdu Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Anadolu Bu Yüreğe Dar Gelir İnan Sensiz Olmuyor Bir Hüzün Şarkısıdır Şimdi Yaşamak Bozuk Düzen Kine Uyma Sensizlik Senfonisi Bir Kırık Aşk Hikâyesi Dayan Yüreğim Dayan Sevgiliye Köyümün Kadınları