Bazen İşte

Bazen, þimdi olduðu gibi baþlýyorum yazmaya
Sen varken yazmazdým deðilmi ?
Söylerdim ama; mutluluða þiir yazýlmaz
Þimdi yoksun
Yazýyorum iþte

Ne günlerdi,
Her anýsý;
Tekrar tekrar yaþanasý

Aþktan önce uzaklardan sevmeyi öðrenmiþim
Uzak dememe de bakma, birkaç adýmýndaydým, dönsen

Söylerdim herkese
Bilsinler diye
Sevdiðimi…

Korurdum uzaklardan, gözlerimle
Herkes bilirdi de
Sen görmezdin, belki

Boþver þimdi öncesi uzun :)
Oldu iþte
Güzeldi de

Þimdi her gidiþimde kadýköye
Senin otobüsün geçer oldu
Sanki sen yanýmda kal diye; gecikirmiþ eskiden :)
Yalanmý, azmý beklerdik
Keþke daha geç gelselermiþ der oldum

Ama olmadý böyle;

Bazen Ýclal Aydýn’da bulur oldum kendimi;
“Sen bilmiyordun ben seni seviyordum
Kalbime sýðmýyordu aklýmdan geçenler
Duvarlara, vitrin camlarýna, kaldýrýmlara çarpýyordu
Geri dönüyordu çoðalarak
Senin sesini duyduðum masalarda erteliyordum her þeyi”

Bazen de Ahmet Kaya’da;
“Þikayet etmem bu defa
Diþimi sýkar giderim
Uzarmý sandýn acýlar
Belaya atlar giderim
Kurþun gibi, mavzer gibi, dað gibi patlar giderim…”

Ama dur dur hep deðil, rahat ol özgür kýz ;)
Dedim ya bazen iþte

Bi ben bilirim içimdekini
Kimse anlamaz,
Merak etme
Çok mutluyum elaleme göre !

Gerçekten unutuldummu acaba?
Yoksa kendinimi kandýrýyor prenses?

Neyse bak!!!
En uzun þiirimiz yazýldý,
Farkýnda olmadan,
Senli benli, fazla fazla...

Kerim AKBULUT

Sosyal Medyada Paylaşın: