* Marilyon Monroe misin *
Rastgele bir düþ yaratýyorum
sefil merakýmdan
delinmeyen karanlýklardayým
yorgun gölgemi, eski anýlara serdim
törensizdi
kýzýl bir utangaçtý, pusuda bekliyen, þýmarýk sesin
bu sana ilk tahammülümdü, en asil yerimden
ne yaptýn Helena? Aristos’un ahýný mý aldýn
kýyamet koptu, veda bile edemedin Bizans’a
Efes’i mesken tutan, dik memeli Helena
tebessümle seyrettiðin Marilyon Monroe misin
bakýþlarýn çapkýncadýr, birikmiþ acýlara dokunuyor yüreðin
vaz geç geçmiþi sevda etmekten
sahil boyunca yürü Akdeniz’i, þafaklarý kýzýla boya
sil kirpiklerindeki yalansý gözyaþlarýný
kim bilir
þimdi hangi limandasýn, hangi kente, yol almaktasýn
hangi dudaklara dokunur dudaklarýn
hangi sakiler etrafýnda, fýr dönüyor
ey, dilinde nice medeniyetler barýndýran
tsunamik bir dalga miydin yüreðimi titreten
söyle, kaç kere, delice sevdiðinizi
sözüm söz/ kimseye anlatmayacaðým.
Söyle vefasýz, ne zamandan beri söylemiyorsun
bu akþam bütün meyhanelerini dolaþtým Ýstanbul’un
hangi kentte, unuttun ilk aþkýný
anlatamiyorum galiba, sen Leyla ben Mecnun
unutup gitmek; bu yüreðin tabiatýna aykýrýdýr madam
þimdi neye yarar, sensiz Ege’nin Foça’sý, Karþýyaka’sý
bu kentin anýsýný sana býrakýyorum,
ayrýlyorum bu sessiz rýhtýmdan
hadi söyle,
sen. Efes’i mesken tutan, dik memeli Helena
kimbilir þimdi Akdeniz’in hangi sularýnda
hangi, gün pembesi kýyýlarýndasýn.
Nuri Daðdelen
Özdere-Ýzmir
19.2.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.