Anam Çığlığı

Anam Çýðlýðý

Eklene eklene büyüttüðün þiirsel duruþlu
Ceylan gözlü, mavi bereli dað savaþçýsý oðluna
Yanak okþayan, tadýna bakýlmamýþ duygu gönderdin
Su teni yüzünle yüreðini serdin, göz nuru döktüðün
Hüzün kokan yola; ne zaman çatýþma haberi duysan! ..
Düþlerin kýrýlýr, günün kanar, kopardýn.

Cam kýrýðý gibi keskin bölücünün diþi! .. Sinsi
Karanlýðýn þafaða göz kýrptýðý, amansýz bozgun yel! ! ..
Ateþlendi ölümü kuþanan silahlar, yýrtýldý gece..!
Canhýraþ ‘anam’ çýðlýðý saçýldý salkým saçak
Sýðmadý daðlara, devrile devrile yankýlandý
Sustu pustu yamaçlar; çið gibi düþtü..!
Semanýn katlarýný açtý ruhun kanat sesleri.

Ölümün emrini yüzüne okudu aytulgalý yüzbaþý
Ihlara vadisi gözler siðim siðim, þaha kalktý
Duygular, yana yakýla tutuldu ýlgým yürek
Göðe mýzrak gibi saplanan minarelerde
Dalgalanýrken sela sesi, tabutun geldi
Kartal gibi havalanarak gittiðin yoldan..!

Sen aðlama, ahlat yüzü güzlenen gökkubbenin anasý
Yaðmura çaðrýlýsýn, cennete düþtü iki gözün…

Düþ serpin, barýþ güvercinleri uçsun, hayat öpsün
Göz pýnarlarý ýðýldayan ana / dolu – mu.

Ali Akdemir
Kayseri
26. 02. 007
Sosyal Medyada Paylaşın: