MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ÇİFTE VURGUN
YUSUF BİLGE

ÇİFTE VURGUN




...............................................


Dokuz yüz yetmiþ yedi yýlýnýn Eylül ayý,
Urfa Ceylanpýnarý Muratlý Muhtarlýðý,
Boztepe mezrasýnda yaþardý Bozan Dayý;
Karakeçili Türkmen babacan dert ortaðý;
Bir av macerasýný dosta yardým görerek
Ve hoþ sohbetleriyle damarýma girerek,
Avýna yoldaþ etti, güya teselli payý;
Dokuz yüz yetmiþ yedi yýlýnýn Eylül ayý…



At üstünde ulaþtýk Karaca-bulak suya;
Çevremizi kollayýp yattýk çapraz pusuya;
Henüz uzanmýþtým ki bir savanýn dibine,
Gözüm takýldý birden yörenin sahibine;
O da ne ? Þans eseri, nice gezgin dileði,
Dünya’nýn en nadide ve de kaçkýn meleði,
Ýþte tam karþýmdaydý bir Yalavaç Goncasý,
Peygamber Çiçeði’nin Yunus dil Oðuzca’sý;
Yeryüzünde öz yurdu Tektek Daðlarý olan,
Baþý göklerde leyli, çaða meydan okuyan…



Gönül çelen ecenin pala yaprak çalýmý
Ve genzime doluþan mor ötesi yalýmý,
Kývamýný bulmadan, karþýki susamlýktan,
Gevrek meleyiþlerle ortama neþe katan,
Bir ceylan baþ gösterdi, evcil oðlaklar gibi;
“Rast gele”n heyecaný, ter bastý bedenimi;
Sakin, vakur, pervasýz adýmlarla yaklaþtý,
Müstakbel katilini görünce çolaklaþtý;
Günün ikinci þansý, bu sen bakir güzellik,
Tam çiçeðin önünde, durdu, gözgöze geldik…



Çok içten bakýyordu, hem de, ölürcesine;
Umursamaz biçimde, haydi vur dercesine;
Göz, gez, arpacýk yollu çifte hülyaya daldým,
Sanki ezelden tanýþ bir dosta niþan aldým;
Her nasýlsa hissettim, içimi okuyordu;
Yüreðim bülbül olmuþ ceylan dil þakýyordu;
Bu can pazarlýðýnda canana kýyýlmazdý;
Sen bakan ahu gözler, aðyardan sayýlmazdý;
Kollarým yana düþtü, bayýlacak gibiydim,
Böyle kaç asýr geçti ve ben nasýl biriydim ?..!



O yakaza hallerde unutmuþtum yoldaþý,
Sað cenahtan göründü Bozan Dayý’nýn baþý;
Dur !.. Sakýn yapma, vurma, demeye kalmamýþtý,
Acýmasýz ihtiyar tetiðe asýlmýþtý;
Cerenim þaþkýn, düþkün önce bir sendeledi
Ve sonra titreyerek buruk ezgi meledi,
Can havliyle sýçradý, tepe taklak çevrildi,
Yalavaç Goncasý’nýn üzerine devrildi.



Bir anda iki kayýp, üstelik senden izler,
Kan çökmüþ ahu gözler, baðý çözülmüþ dizler…
Aðzýný göðe açtý güneþi yercesine,
Son kez yüzüme baktý, gerçek ölürcesine…

.............................................




YUSUF BÝLGE


( KAR’A SEVDÂ baþlýklý þiirimden bir bölüm)


* Yalavaç Goncasý : Peygamber çiçeði


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.