Erenler bahçesi
Ben taþradan güller derip gelmedim,
Erenler bahçesi gül kokar diye.
Zanna kapýlmadým, þüphe bilmedim,
Bu kapýdan giren fit sokar diye.
Yamalar yýrtarken, dikiþ sökerken,
Beden sendeleyip, yere çökerken,
Elime ne alsam, kýrýp dökerken,
Baþýma kakýnçtý, hep sakar diye.
Seher vakti aþk yelleri esti mi?
Açlýk bezirgâný yolu ketsimi?
Attým çýkýnýmý, kýrdým testimi,
Bu dergâhýn suyu gür akar diye,
Evvel sanýrdým ki Haktan ýraktým,
Þeytan ustam idi, ona çýraktým,
Eski biliþleri dýþta býraktým,
Ola ki arifler hor bakar diye.
Yöneldiðim taraf yönsüz bir yöndü,
Yolum karanlýktý, mumum da söndü,
Gözlerim bir munis ateþe döndü,
Gönül kandilimi tez yakar diye.
Kâðýtsýz varaksýz kitap okundu,
Söz aðýzdan gelip cana dokundu,
Kalbimdeki sevgi evvel çok-undu,
Þimdi bire indi, tek vakar diye.
Kalbimi; yaratan aþkýyla dildim,
Gönlümü o yüzden yaralý bildim,
Ezberleri bozdum, taklidi sildim,
Kulluk yaftasýný Rab takar diye.
27.02.2011…MUSTAFA YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.