Asrısaadet
Sürükledi ardýndan, Resulün ayak izi,
Ulaþtýðým yerdeki; Karani’dir Karani.
Birazcýk araladým, gizem içinde gizi,
Sýrdaþlýkta gördüðüm, Yemani’dir yemani.
Kutsal Hýra daðýndan âleme gün doðunca,
Karanlýðý, zulmeti, Vahi nuru boðunca,
Hak gelince batýlý, can yurdundan kovunca,
Muhammed’e uymayan haramidir harami.
Cebrail’in diliyle, gelince kutlu haber,
Kendini “oku” dendi, âlemlerle beraber,
Bu nükteyi anla da, gir gönlüne cila ver,
O aynada sýr olsun, Yaratanýn Celali.
Bildirmese o sultan, kiminle bilecektik?
Kalplerdeki paslarý, ne ile silecektik?
Biz bu gün o Ahmed’i nereden görecektik?
Ki Muhammed yüzünden, zahirdir Hak Cemali.
Kulluktan habersiziz, o kulluða seçmiþte,
Þu anda hazýr olan, aranýr mý geçmiþte?
Bilenler piþip yanmýþ, hamlýk çiðlik bitmiþte,
Küllerinden doðan þems, kemalidir kemali.
Sýddýk’taki sadakat, Ömer’deki adalet,
Osman’daki edeple, Ali’deki asalet,
Bu vasýf kimde varsa, ona asrýsaadet,
Halleriyle hâllenen, Selami’dir Selami.
Meratibi silsile, hep böyle dolaþýyor,
Can özünden kaynayýp, dillere ulaþýyor,
Duyup rivayet eden, sözlere bulaþýyor,
Diyorlar ki onlara “kelamidir kelami”.
Can evinden yaralý, üçler kýrklar yediler,
Gök kubbenin altýnda, perdelenmiþ veliler,
Sabigûnlar, mukarrebler, Peygamberler Nebiler,
Ehli takva süleha, Melami’dir Melami.
26.02.2011…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.