Halevizyon/Alkışladım Kendimi

Çün

Iþýrdý gözlerim
Gülümseyen Güneþe

Vücudum aydýnlanýr
Varlýðýmý bilirdim.

Arýca bal toplardý,
Türlü çiçekten t(e)inim

Isýrdý gözlerimi
Bin engerek yýlaný

Çün baktýkça köroldum/köröldüm/köreldim

Mil çekti gözlerime
-Romen Diyojen gibi-
Iþýðý göremedim.
Ondan bin beter oldum/öldüm

Ýki cihan saadetim
Kýrallýðým da gitti.

Bin engerek zehrini
Ýçirdi gözlerimden

Say ki vardým yokoldum
Kösnül arzularýmla
-Týpký köstebek gibi-
Yer altýna hapsoldum.

Soðuk tiksinti veren eðri büðrü yýlanlar,
Yamrý yumru adamlar, yamuk yumuk yalanlar
Dahhâk yýlaný gibi beynimi yiyorlardý.

Yýlanlar gözden girip
Beyinde yuvalanýp
Kývrýlýp yatýyordu.

Yýlanlar kývrýldýkça
Ýnsan kývranýyordu.

Bir yýlan dansý dünya
Þeytanýn üflediði

Hapsedip bir kutuya
Koymuþlar zipleyerek
Bin baþlý bir ejderi

Onun bir tek kýlýna
nice bin insan baðlý
Gözlerinden asýlý

Açtým mý düðmesini
-Açtýrma kutuyu da
Seyretme þu kötüyü-
Çýkar zýplayaraktan
Gözlerinden öperler

Öptüðü yerden önce
Yaralar ve kurtçuklar
Yýlancýk yalancýklar
Kaynamaya koyulur

Musa’nýn mucizesi
Asasýnýn yuttuðu,
Ip, yýlan zannedilen,
San sihirbaz sopasý.

Bildinse ger bakmayý
Yýlancýklar kaybolur
Ýçin ýþýkla dolar
Kalbini kaplar huzur.

Þeytanýn fendi zayýf
Çýt deyince çýkarlar.
Çýt diye bir ses gelir
El çeker gözlerinden

Alkýþlarsýn kendini
Yýkarsýn tüm bendini
Bulursun sen kendini

Çün g/özüm bunu bildim!
Çýt diye bir ses geldi

Alkýþladým kendimi.
Sosyal Medyada Paylaşın: