Savruldum diyar diyar

Duman oldum toz oldum, kavrulmuþ toprak gibi
Yellere kapýlmýþým yerimde duramadým
Zaman kasýrgasýnda bir kuru yaprak gibi
Savruldum diyar diyar karara eremedim

Aþk sandým sevda dedim, gizemi çöz bakalým
Onun gözü kör derler, bakarak gez bakalým
Karada hamsi dendim, deryada yüz bakalým
Çöle düþtüm mecnunun izini süremedim

Uðraþtýkça daha da derinlere batmýþým
Çilelerin dertlerin her türünü tatmýþým
Pes ettim çabalamam artýk havlu atmýþým
Yaþadýðým hayata bir anlam veremedim

Hasrete hasret katar yaylalarým daðlarým
Onlardan uzak geçti gurbet elde çaðlarým
Virane kaldý þimdi bostanlarým baðlarým
Dikene büründüler gülünü deremedim

Günümü yaþamadým yarýný keder ettim
Diz baðlarým çözüldü, gençliði heder ettim
Nefsimi kandýrarak muflisten beter ettim
Ben kendime eyledim gayrýmý yeremedim

Gelsin artýk ne varsa her belâya alýþtým
Boþ verdim aðlamaya, katýlýkta geliþtim
Topraðýmdan söküldüm, kök salmaya çalýþtým
Her yer bana yabancý postumu seremedim

Hedefi yok yönü yok, kaybolmuþ bir kafile
Temelli dönüþ hayal, olmuyor ki laf ile
Yýllar yýlý vuslatý düþledim hep nafile
Ayrýlýk defterini katlayýp düremedim

Her an aleyhimizde her veren verir candan
Eðer gurbetçi isen yanarsýn iki yandan
Emeller suya düþtü iki kapýlý handan
Geldim de göçüyorum hiç rahat göremedim

Saysam çektiklerimi dayanacak yürek yok
Çalýþtým çabaladým dikili bir direk yok
Son adres tahtalý köy pasaporta gerek yok
Ev aldým neye yarar, içine giremedim

Kar yaðdý buz baðladý yüce daðlarýn baþý
Derman bittikten sonra sen bu yükü gel taþý
Ýnsan dara düþmesin düþman olur yoldaþý
Utancýmdan çevreme bir duvar öremedim

Der Mikdatï dostlarým benden uzak durdular
Durumum iyi iken ahvalimi sordular
Kötülük düþünmedim saflýðýma yordular
Taþ atana aþ attým yayýmý geremedim

Mikdat Bal


Sosyal Medyada Paylaşın: