Ancak; gelir bilirim, ayrýlýðýn zamaný.
Sanma! Dostlar gidince, unutur hatýraný.
Fakat emin deðilim?!.. Unutulmaksa kader.
Itýr kokan saçýmdan, bir tel anmana yeter.
Ömrün adaleti yok, belki biter bu gece.
Gel beraber olalým söylenmeden son hece.
Sonsuza dek dolalým mutluluðun nuruyla,
Çalarken uyanalým Ýsrafil’in sur’uyla.
Þu sevdalý gönlüme çok aradým bir çare.
Tam buldum dediðimde yine gönül biçare.
Gün batarken baþlar hep, sevdalarýn azabý.
Ben sevdalý bir gönül, sense Tanrý gazabý.
Seni gördüm rüyamda coþtu hayal daðlarým.
Volkan oldu gönlümde, viranedir baðlarým.
Sevdalarý sarmýþken þafaðýn tüllerine,
Lanet ettim yeniden gurubun güllerine.
Gece,ay, bir kitabe, yýldýzlar mýsra mýsra.
Gökyüzünde dolaþtým ulaþtým binbir asra.
Güzellikler getirdim asýrlardan çekerek,
Aç ruhumu kandýrdým, karanlýðý içerek.
Sevdam seni görmedim, hasret kaç asýr oldu.
Dolunayý aradým, bilmem nasýl sýr oldu?
Uzandým yýldýzlara, mýsralarý yazarken,
Gün doðdu üzerime, kitabeyi kazarken.
Bu nedenle yazdýðým þiirler yarým kaldý.
Sevdalarý üstümden hep doðan günler aldý.
Gece doðan hazaný, gündüzlere baðlarým,
Gündüzleri hep dolup, geceleri aðlarým.
Ýlhan BÜYÜKYÖRÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.