Ayrý duran kalpleri baðladýk dost baðýyla, Sevda yeline saldýk,bir örümcek aðýyla. Mavi sümbül, menekþe, isterim benim olsun. Izdýrap gülleri mi? Býrak dalýnda solsun.
Anlatýlmaz bir duygu selindeyim bu akþam. Seni görür gibiyim hangi tarafa baksam. Tatlý rüya, ey hayal, aslýn nerde? O gelsin. Sen ne derde bir çare, ne vakitsiz ecelsin.
Sen aklýma geldikçe; derin bir of çekerim. Ýçimi sýzý kaplar, yaralanýr yüreðim. Sevdamý bindirip martý kanatlarýna, Ümidimi baðlarým mahþer atlýlarýna.
Sinemdeki küllü kor, þimdi artýk volkandýr. Yanaðýmdan süzülen gözyaþ deðil al kandýr. Ruhumdaki hicrana kim verir bu hiddeti, Esrarlý ney sesinde belki durur þiddeti.
Lüle lüle saçlarýn koþuþurken sehere, Iþýk ol gel güzelim, çýkmadan son sefere. Yedi renkte buluþup bir demet nur olalým, Ýsrafil’in nefesi, çaldýðý sur olalým.
Akþamýn duygularý gömülürken þafaða, Dökülüyor insanlar evlerinden sokaða. Izdýrap içinde gün, yükselirken ufuktan, Her yer çok sýcak ama, sevdam üþür soðuktan.
Sevdalarý sararým þafaðýn tüllerine, Hergün lanet okurum, gurubun güllerine. Ne þafaðýn sevabý, ne gurubun günahý Yoktur, bilirim amma, bunlar gönlümün ahý.
Ýlhan BÜYÜKYÖRÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meçhul Asker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.